نقش نزدیکی و ویژگی های فیزیکی در میزان استفاده از پارک ها در محلات

انسان ها به صورت غریزی به محیط طبیعی اطرافشان گرایش پیدا می کنند و در سلامت جسمی و روانی آنها موثر می باشد. همچنین وجود پارک ها و فضاهای سبز شهری محیط منحصر بفردی در چشم انداز شهری و فرصتی برایانواع فعالیت های فیزیکی، تعاملات اجتماعی و لذت بردن از طبیعت را فراهم می کنند. از این رو توجه به فضای سبز در شهر و شهر سازی امری مهم به نظر می رسد. فضای باز عمومی که در محلات معمولا با نام پارک معرفی میشوند مقصدی برای ساکنین جهت پیاده روی و انجام فعالیت های فیزیکی و بازی کودکان در اوقات فراغت را فراهم می کند. تحقیقات گذشته نشان داده که اگر دسترسی به پارک یا فضای سبز برای ساکنین آن منطقه راحت و نزدیک باشد ساکنین آن منطقه از پارک ها بازدید بیشتری خواهند داشت. این مقاله تاثیر نزدیکی بر میزان استفادهاز پارک ها را امتحان می کند و فاکتورهای فیزیکی پارک ها که با میزان استفاده از پارک مرتبط می باشد را مورد ارزیابی قرار می دهد .در این تحقیق که که بصورت پرسشنامه ای انجام شده، 4 پارک در محلات مختلف در شهربندرعباس مورد مطالعه قرار گرفت که 56 پرسشنامه بصورت تصادفی بین ساکنین این محلات پخش شد. نتایج تحقیق نشان داده است که نزدیکی به پارک مهمترین علت برای انتخاب پارکها توسط مخاطبین شناخته نشده است.با توجه به نتایج تحقیق عوامل کیفی در مکان )راحتی، زیبایی و امکانات( به عنوان تاثیر گذارترین فاکتورها برای انتخاب و استفاده پارک شناخته شده. علاوه بر این نتایج نشان داد که حتی برای پارک های با فاصله ی کمتر از 01 دقیقه هم بیشتر مردم از وسایل نقلیه برای رسیدن به پارک استفاده می کنند.

Keywords:

پارک , نزدیکی , ویژگی های فیزیکی , محله