نرجس سلطانی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران- دانشکده عمران و محیط زیست- دانشگاه تربیت مدرس
محمدتقی احمدی - استاد مهندسی عمران- دانشکده عمران و محیط زیست- دانشگاه تربیت مدرس

ساختگاه های سنگی که به منزله تکیه گاه و پی سدهای بتنی قوسی هستند، همواره دارای درزه ها و لایه های مختلف زمین شناسی در نقاط مختلف اند. پیچیدگی و وقت گیر بودن روش های شناختتوده سنگ و نیز تعیین پارامترهای مقاومتی و رفتاری پی سدهای بتنی قوسی، در بسیاری از موارد سبب می شود تا نتوان قبل از بهره برداری از سد، درمورد نوع رفتار پی و نحوه نشست آن نظر قطعی داد. دربسیاری از موارد همانند تجربه ی سد کولن براین در اتریش رفتار نامتعارف پی در نقاط مختلف پای سدهای قوسی سبب رخداد ترک در پای سد می شود. گسترش این ترک به سمت پایین دست و یابالادست به نحوه تغییر شکل پی زیر طره ها بستگی دارد. هدف اصلی این مقاله نیز بررسی اثر تغییر شکل ن اهمگن پی بر روی نحوی شروع و مسیر گسترش ترک می باشد. به منظور دستیابی به این مهم اثر دودسته ناهمگنی شامل مدول الاستیسیته و زاویه زیر پای طره، در حضور یک ناپیوستگی عمده در پی و به کمک مدلسازی دوبعدی طره مرکزی یکی از سدهای ساخته شده در کشور بررسی شده است. عملکرد قوسی سد نیز با استفاده از یک مجموعه فنر افقی در مدلسازی دوبعدی در نظر گرفته می شود

سد بتنی قوسی، عملکرد قوس، مدلسازی دوبعدی سدهای قوسی، نشست ن اهمگن پی