بررسی سامانه بام سبز در فضاهای آموزشی پایدار

امروزه صاحبنظران استفاده بی رویه از منابع تجدید ناپذیر به خصوص در بخش ساختمان را باعث بروز مشکلات فراوانی علاوه بر مشکلات ناشی از تامین و انتقال انرژی میدانند که مهم ترین آنها، بر هم زدن توازن محیط زیستو افزایش دمای زمین در پی انتشار روز افزون گازهای گلخانه ای می باشد. بنابراین با توجه به رشد فضاهای آموزشی و ایجاد روش های نوین در این سیستم، نیاز به فضایی متناسب با تغییرات ایجاد شده یک ضرورت است. رشد روز افزون تکنولوژی و طرح دغدغه مصرف انرژی و معماری سبز و سازگار با طبیعت موجب ایجاد رویکرد متفاوتی در معماری فضاهای آموزشی شده است. طراحی مدارس بر اساس معیارهای معماری پایدار و سبز به جهتصرفه جویی در انرژی و رعایت معیارهای زیست محیطی و ایجاد پایداری اجتماعی در جهت ارتقای فضای رشددانش آموزان، به منظور پرورش نسلی برتر و آماده به ورود به دنیای تکنولوژیک میباشد. این تحقیق می کوشد تا با مطالعات کتابخانهای مقوله بام سبز را به عنوان یکی از راه حلهای معماری پایدار مورد بررسی قرار داده و پساز شرح و توضیح پایداری، به دنبال یافتن اشتراکات و اختلافات مؤلفه های توسعه پایدار در سامانه بام سبز است. نتایج به دست آمده دلالت بر این دارد که امروزه بام سبز یکی از راهکارهایی است که برای کاهش مصرف انرژی در شهرهای کلان پیشنهاد می شود و علاوه بر این تأثیر معماری پایدار بر روند آموزش کودکان مثبت ارزیابی شده است.

Keywords:

بام سبز , معماری پایدار , توسعه پایدار , فضاهای آموزشی