چگونگی مداخله در بافت تاریخی کاشان با بهره گیری از الگوهای معماری بومی

مجموعه های مسکونی به عنوان پیچیده ترین و اساسی ترین عملکرد در عرصه معماری در قرن حاضر به حساب آمده و آشکار گشته که می تواند تاثیرات زیادی بر رفتار ساکنین و روابط آنها در پی داشته باشند. در پژوهش حاضر به بررسی الگو های فضاییخانه های شهر کاشان و ارائه ی پیشنهاد برای بهبود پروژه های جاری با اهداف دفع و جلوگیری از نارسایی هاو کمبود فضاهای معماری مسکونی پرداخته ایم. معاصر سازی الگو های فضایی حاکم بر خانه های شهر کاشان در جهت رسیدن به فضا های مطلوب تر و مناسب تر برای بالا بردن کیفیت زندگی مردم ، از سایر اهداف این پژوهش است. مقاله ی حاضرکه به نوعی در دسته یتحقیقات کاربردی بوده ، بر اساس این فرض تدوین گردیده است که بهره گیری از الگوهای فضایی خانه های شهر کاشان )فضای باز،فضای بسته،فضای سر پوشیده(می تواند عاملی مناسب در جهت تداوم خود باشد و با ،باز تعریف و معاصر سازی در شیوه زندگی امروزی مردم می شود مفهوم هویت و سکونت لایق انسانگونگی را تداعی کرد .ابزار های تحقیق از مطالعات کتابخانه ای تا پیمایشو برداشت های محلی متغیر بوده و به جهت تحلیل دقیق تر ، از مقایسه ی نمونه های مشابه خارجی بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از وجود رابطه قوی میان معاصر سازی الگو های فضایی گذشته و ارتقاءهویت انسانی می باشد. و می تواند ارائه دهنده ی مدلی باشد که در تجارب مداخله ی جدید در بافت های تاریخی مورد استقاده قرارگیرد

Keywords:

مجموعه مسکونی , الگوهای فضایی , روابط انسان , معاصر سازی