بررسی تاثیر رفتار سرمایه گذاری بر رابطه میان ساختار مالکیت و ریسک نقدشوندگی

هدف پژوهش حاضر تبیین ارتباط میان ساختار مالکیت با ریسک نقدشوندگی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش تعداد 011 شرکت برای دوره زمانی 1386-1392 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مالکیت سهامداران نهادی بر ریسک نقد شوندگی تاثیر منفی دارد. بدین معنی که با افزایش مالکیت سهامداران نهادی میزان ریسک نقدشوندگی شرکت های نمونه کاهش می یابد. همچنین یافته ها نشان می دهد که تمرکز مالکیت بر ریسک نقد شوندگی شرکت تاثیر منفی اما غیر معنیداری دارد. بدین معنا که با افزایش میزان تمرکز مالکیت ریسک نقدینگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران کاهش نمی یابد. نتایج فرضیه سوم نشان داد که سرمایه گذاری بیشتر از حد بر ریسک نقدشوندگی سهام تاثیر مثبت دارد. بدین ترتیب باانحراف بیشتر به سمت سرمایه گذاری بیشتر از حد ریسک نقدشوندگی افزایش می یابد. نتایج فرضیه چهارم نشان می دهد که سرمایه گذاری کمتر از حد بر ریسک نقدشوندگی سهام تاثیر منفی دارد. بدین معنا که افزایش سرمایه گذاری کمتر از حد با کاهش ریسک نقدینگی همراه است. همچنین نتایج نشان داد که رفتار سرمایهگذاری بر رابطه بین ساختار مالکیت و ریسک نقدینگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر ندارد

Keywords:

رفتار سرمایه گذاری , سهامداران نهادی , تمرکز مالکیت , ریسک نقدشوندگی