رامین یحیوی - کارشناس ارشد مدیریت آموزش، گروه مدیریت، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی مرند، ایران
شهرام رنج دوست - استادیار، گروه مدیریت، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی مرند، ایران

نظام اجتماعی و حیات سیاسی جامعه بشری به تعاون و مشارکت اعضای آن بستگی دارد. این امر از طریق همیاری های مردمی استوار می گردد و آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین نظامی اجتماعی نیازمند مشارکت و همکاری همه اجزای آن است. این نظام بدون مشارکت موثر مردم وکارکنان در ابعاد علمی، فرهنگی، اقتصادی و عاطفی نمی تواند فرایند تعلیم و تربیت را به خوبی عملی سازد. مشارکت بهمعنی بهکار گرفتن منابعشخصی بهمنظور سهیم شدن در یک اقدام جمعی است و فرایندی است که باید از خانواده آغاز گردد، و در مدرسه بسط و گسترش داده شود و خانواده برای پرورش این مهارت اهمیت فراوانی دارد. در ایجاد مشارکتپذیری عوامل متعددی از قبیل خانواده، نظام آموزشی مدارس، نوع شخصیت افراد، محیط اجتماعی و غیره دخالت دارند که موثرترین آنها خانواده و نظام آموزشی مدارس میباشد. با توجه به این موضوع مطالعهی حاضر در تلاش است تا به بررسی و تحلیل راهکارهای جلب مشارکت اثر بخش والدین در مدارس بپردازد. نتایج بررسی ها شان می دهد با توجه به افزایش آگاهی ها و ارتقای سطح علمی والدین، خانواده ها نسبت به گذشته های نه چندان دور نقش بیشتری در آموزش فرزندان خود به عهده گرفته اند. این امر از یک سو به احساس مسئولیت و نگرانی آن ها نسبت به آینده عزیزانشان مربوط می شود و از سوی دیگر ناشی ازسهمی است که نظام آموزشی کشور و مدارس بر عهده آنان گذاشته است. به عبارتی با مشارکت اثر بخش والدین در مدارس می توان شاهد افزایش کارایی نظام آموزشی بود و کیفیت آموزش را در مدارس افزایش داد

مشارکت، والدین، اعتماد، مدارس، سرمایه فرهنگی