نیلوفر اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
فخرالدین ابوئیه - عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان

مطالعات نشان داده است که سرمایهگذاری مستقیم خارجی، اثرات قابل توجهی روی متغیرهای کلان اقتصادی ازجمله افزایش درآمد مالیاتی، نرخ تورم، نرخ رشد نقدینگی، نرخ ارز، افزایش رشد اقتصادی، افزایش سطح اشتغال، کاهش واردات و توسعه صادرات دارد. چنانچه شرایطی که متضمن سرمایهگذاری در کشورهای در حال توسعه باشد، تامین شود، سرمایهگذاران بینالمللی میل و رغبت بیشتری برای حضور در اینگونه بازارها خواهند داشت. یکی از عواملی که در کشورهای در حال توسعه مانع جلب سرمایهگذاری خارجی میشود، باور و ذهنیت منفی نسبت به سرمایه خارجی است. این ذهنیت بهویژه در کشورهای جهان سوم، به نوعی تحت تاثیر تفکر افرادی است که اقتصاد دولتی را به اقتصاد آزاد ترجیح میدهند. در تحقیق حاضر که به روش مطالعه کتابخانه ای تدوین گردیده است ابتدا به نقش و اهمیت سرمایه گذاری خارجی پرداخته شد در ادامه در خصوص شرکت های چند ملیتی و تمایل این شرکتها به سرمایه گذاری در کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت که تضمین بیشتر برای این شرکتها را دارد به بحث گذارده شد همچنین اشکال مختلف سرمایه گذاری خارجی با توجه به پتانسیل کشورها که میتوانند میزبان این شرکتها باشند که به نوبه خود میتواند باعث توسعه کشور میزبان گردد نیز از مباحث دیگر تحقیق می باشد. نتیجه حاصل از تحقیق موید این قضیه است که سرمایه گذاری خارجی از طریق انتقال تکنولوژی مناسب و آموزش نیروی انسانی و افزایش دادن بهره وری و همچنین افزایش دادن سرمایه گذاری داخلی یتواند زمینه های رشد اقتضادی را د ر کشور های کمتر توسعه یافته پدید آورد

سرمایه گذاری خارجی، توسعه ، توسعه اقتصادی