تاثیر مقادیر مختلف ساکارز و هورمونهای BAP و 2,4-D در انجام پیوند مریستم نارنگی (رقم کلمانتین) بر روی پایة پونسیروس

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر دو پیش تیمار BAP و D-4,2 به همراه مقادیر مختلف ساکارز بر میزان افزایش موفقیت پیوند مریستم نارنگی کلمانتین بر پایهه پونسیروس در شرایط in vitro می باشد. بدین منظور، مریستم انتهایی نارنگی به طول 0/1-1/4 میلیمتر از نوک شاخه های جوان گیاهان گلدانی برداشت گردید و بر روی گیاهچه های پونسیروس که سر زنی شده و شکافی به صورت T معکوس در آنها ایجاد شده بود، قرار داده شدند. کلیه پیوندکها و پایه ها قبل از پیوند به مدت 10 دقیقه در محلول D-4,2 10µG/L و یا BAP 0/5mg/l قرار داده شده و سپس در محیط Murashige and Skiig.1962) MS) مایع حاوی ویتامینهای White و ساکارز با غلظتهای 70، 85، 100 و 115 گرم در لیتر کشت گردیدند. در این بررسی از آزمایشات فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که پیش تیمار، ساکارز و اثرات متقابلشان در سطح احتمال 1% معنی دار می باشد و بیشترین درصد موفقیت و رشد پیوندک در غلظت 70 گرم در لیتر ساکارز و با پیش تیمار D-4,2 10µg/l مشاهده گردید. گیاهچه های پیوندی حاصله به گلدان منتقل شده و به تدریج با شرایط طبیعی سازگار گشتند.

Keywords:

مرکبات , ریزپیوند , ساکارز , بنزیل آمینو پیورین , 4 , 2- دی کلروفنوکسی استیک اسید و ساکارز