مجتبی صنوبری - دانشگاه آزاد واحد الکترونیکی

رهبری یک سازمان برای انطباق با تغییرات و به منظور بقا و رشد در محیط های جدید، ویژگی های خاصی را می طلبد که عموما مدیران برای پاسخ به آن ها با مشکلات بسیاری مواجه می شوند . یکی از مهم ترین خصیصه ها که می تواند به رهبران و مدیران در پاسخ به این تغییرات کمک کند «هوش هیجانی» است . از طرف دیگر وجود تعارض در هر سازمانی امری اجتناب ناپذیر است . از این رو استراتژی که مدیران در رویایی با تعارض بکا می برند . راهبرد آن ها را نشان می دهد . مدیران اب سه راهبرد کنترل ( رقابت ) ، راه حل گرایی ( مصالحه و همکاری) و عدم مقابله ( اجتناب ) با تعارض برخورد می کنند . در این تقحیق سعی بر آن است که تا ارتباط بین هوش هیجانی و راهبردهای مدیریت تعراض مدیریان در سازمان های دلوتی و شرکت های خصوصی بررسی و مقایسه گردد . این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیل است . جامعه آماری پژوهش از 50تن از مدیران سارمان ها ی دولتی و 50 تن از مدیران شرکت های خصوصی شهر مشهد تشکیل شده است . برای تعیین سبک مدیریت تعارض از پرسشنامه سبک مدیریت تعارض رابینز و برای سنجش هوش هیجانی از پرسشنامه هوش هیجانی بار، آن استفاده شده است . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اکسل استفادهگردیده است . همچنین برای تحلیل داده ها آماری از روش های آماری شامل فراوانی، درصد ، میانگین، انحراف معیار ضریب همبستگی استفاده شده است . بر اساس نتایج پژوهش بین هوش هیجانی و ویژگی های فردی مدیران ( چه در سازمان های دلوتی و چه د رشرکت های خصوصی ) رابطه ای وجود ندارد . همچنین نتایج نشان می دهند مقیاس های هوش هیجانی درون فردی، هوش عاطفی مدییت استرس و هوش عاطفی توان سازگاری در میان مدیران شرکت های خصوصی سطح بالاتری برخوردار بوده در حالیکه در خصوص مدیران دولتی هوش عاطفی بین فردی و هش عاطفی خلق عمومی بیشرت از مدیراتن شرکت های خصوصی می باشد . نتایج بدست آمده از تقیق بیان می کنند که رابهر مدیریت تعارض غلاب در شکرت های خصوصی راهبرد کنترل و در مورد سازمان های دلوتی راهبرد راه حل گرایی می باشد .

هوش هیجانی، ضریب هوش هیجانی، تعارض ، مدیرت تعارض