بررسی رابطه میان زبان و جنسیت از دیدگاه زبان شناسان

همیشه تصور می شود که یک جامعه زبانی دارای زبانی یکپارچه و یکدست است ، اما این تصور با واقعیت یکدست نبوده است . زبانی که ما هر روز به کار می بریم به طورقابل توجهی در حال تغییر و دگرکونی است . در این زبان هر لحظه شاهد دگرگونی درونی در تمام سطوح ساختاری ) واج شناسی ،نحوی ، ساخت واژی ، کلامی و ...(هستیم و گویشوران آن از امکانات و گزینه های متفاوت و جدیدی که زبان در اختیار آنها قرار می دهد ، بهره می برند . به همین دلیل هیچ گویشوری در تمام لحظات وموقعیت های زندگی خود در یک جامعه زبانی و حتی در یک گویش خاص به یک صورت سخن نمی گوید. هدف این مقاله در درجه اول معرفی لایههای مختلف زبانشناسی جنسیت و به بیان دیگر جنبههای مختلف مسائل زبان و جنسیت است. در تعاملات زبانی و گفتگوهای روزمره ، مردان نسبت به زنان بیشتر رشتهی کلام را قطع میکنند و این قطع کلام می تواند بیشتر به دلیل سلطه گری باشد ولی قطع کلام زنان در گفتگوهای روزمره بیشتر حالت حمایتی دارد . زنان در مکالمات روزمرهی خود وگفتگو میان هم جنس های خود سعی می کنند به طور غیر مستقیم انتقاد بکنند و تمایل ندارند طرف مقابل خود را ناراحت بکنند و برنجانند

Keywords:

زبانشناسی جنسیت , ساختارهای زبانی , برنامه ریزی جنسیتی زبان , زبان