عبداله یزدی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج
الهام شاه حسینی - دکتری زمین شناسی-پترولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

منطقه مورد مطالعه در حدود 120 کیلومتری شمال شرق شهرستان شاهرود واقع است. این منطقه از لحاظ ساختاری و تقسیمات زمین شناسی در شمال زون ایران مرکزی قرار دارد. واحدهای سنگی موجود در منطقه شامل پیکره های رسوبی، آذرین و دگرگونی می باشد. پیکره های آذرین نفوذی شامل گرانیتوئیدها هستند. گرانیتوئیدهای منطقه ترود، عمدتا مونزونیت تا گرانیتی هستند. کوارتز، پلاژیوکلاز و فلدسپات پتاسیم کانیهای اصلی گرانیتها را تشکیل می دهند. بیوتیت، آمفیبول، اسفن، کانیهای اپک سایر سازنده های این سنگها هستند. انواع بافتهای گرانولار، میرکیتی، گرافیکی و پرتیتی در آنها مشاهده می شود. با توجه به مطالعات صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی صورت گرفته سنگهای گرانیتی کالکوآلکالن، متاآلومین و جزء گرانیتوئیدهای سری I قوسهای آتشفشانی حاشیه قاره ای نواحی کوهزایی هستند که از ذوب سنگهای آذرین پوسته ای منشاء گرفته اند و در ارتباط با زون فرورانش می باشند. همه این خصوصیات همراه با نسبت پایین Al2O3/(FeO+MgO+TiO2 و (Na2O +K2O)/(FeO +MgO +TiO2) و میزان بالای Mg# بیانگر یک منشاء گرفتن این سنگها از ذوب دهیدراته سنگهای آلکالن مافیک پوسته زیرین است.

پترولوژی،ترود، ایران مرکزی، پشت قوس، ذوب پوسته ای