بررسی تغییرات هیستوپاتولوژی ناشی از دوزهای مختلف آلومینیوم خوراکی و رابطه آن با بیماری آلزایمر

با توجه به این اثر که فلزات سنگین بر روی سیستم عصبی یکی از موارد قابل توجه در بررسی علل ایجاد بیماری آلزایمر بوده ، شناخت تاثیر فلزات بر سلامتی انسان همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است . وجود ترکیبات فلزی همچون آلومینیوم از که طرق مختلف وارد بدن می شود علاوه بر امکان ایجاد مسمومیت یا حاد مزمن ، توانایی ایجاد اختلالات نورودژنراتیو همچون آلزایمر و ضایعات عصبی و همچنین ایجاد ناهنجاری های مادرزادی را دارد . بنا براین به ما بررسی امکان ایجاد این ضایعات با تغییر دوز های مختلف آلومینیوم در موش صحرایی پرداخته و بدین منظور به موش 4 در ها گروه 5 تایی دوز های مختلف mg/kg 17، 20، 50 از AlCl3 را روزانه به مدت 4 هفته به صورت گاواژ خورانده و سپس نمونه ها را مورد ارزیابی هستوپاتولوژیک قرار دادیم . نتایج به صورتی بود در که تمامی ها دوز پلاک های آمیلوئید و نوروفیبریلاری تانگل مشاهده شد . از دوز mg/kg 20 میزان هوشیاری به کمتر از 50% رسید که شاخصه وقوع بیماری آلزایمر می باشد . افزایش پلاک و ضایعات پاتولوژیک و کاهش میزان هوشیاری با افزایش دوز مشاهده گردید. تفاوت بین گروه ها معنی دار بوده اند. (P<0.05) پیشگیری دقیق ژنتیکی آسیب عصبی امکان پذیر نمی باشد اما با کنترل عوامل محیطی و تغذیه می توانیم سرعت رشد این بیماری را به حداقل برسانیم .

Keywords:

آلومینیوم , آلزایمر , اختلالات نورودژنراتیو , هیستوپاتولوژی , پلاک آمیلوئید , نوروفییبلاری تانگل