مقایسه خوردگی شیاری مس در دمای اتاق با دمای بالا

خورده شدن به معنی ترکیب با اکسیژن و بخار آب است. فلز مس به دلیل داشتن آرایش اکترونی خاص، نسبت به فلزات دیگر گاز نجیب تری است و سطح آن در هوای مرطوب خیلی به کندی اکسید می شود. بنابراین فلز مس هم دچار خوردگی می شود اما با سرعت خیلی کمتر . هدف این تحقیق مقایسه خوردگی شیاری مس در دمای اتاق با دمای بالا است . در این تحقیق، روشهای آزمایشگاهی برای مطالعه خوردگی به دو دسته تقسیم شدند: آنالیزهای الکتروشیمیایی و سطح. این دو روش برای آزمایش طبیعت پدیده خوردگی شیاری معکوس مس بکار گرفته شدند. برای اندازه گیری های الکتروشیمیایی، روشهای مختلفی وجود دارد که جنبههای متفاوتی از رفتار خوردگی را اندازهگیری میکنند. به عنوان مثال، انداز هگیری پتانسیل خوردگی میتواند برای توصیف عمومی تمایل خوردگی در یک بازه زمانی طولانی بکار گرفته شود . هدف از مطالعه سطح، میکروسکپ نیروی اتمی و اسپکتروسکوپی رامان برای تعیین مورفولوژی سطح و ترکیب شیمیایی محصولات خوردگی در شیار و سطوح برجسته کوپن مس بود . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد AFM نشانه عینی خوبی از مورفولوژی سطح خورده شده کوپن مس را نشان می دهند. مشاهده شد که خوردگی شیاری معکوس در دمای بالا اتفاق نمی افتد و این فرضیه با عکس های AFM تقویت شد زیرا مورفولوژی کل سطح کوپن مس شیاردار در دمای بالا یکسان بود . عکس گرفته شده از کوپن در محیط اکسیژن زدایی شده نشان داد که وقتی اکسیژن در الکترولیت وجود نداشته باشد خوردگی اتفاق نمی افتد، که با نتایج حاصل از ریگ اندازه های پتانسیل مدار باز همخوانی دارد . در مجموع یافته های تحقیق گویای این امر است که سرعت خوردگی در دمای بالا نسبت به دمای اتاق بیشتر است .

Keywords:

خوردگی مس , دمای بالا , دمای اتاق , اندازه گیری الکتروشیمیایی