عباسعلی یداللهی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، دانشکده کشاورزی

روستاها مراکز اصلی تولیدات زراعیف باغی و دامی کشور ایران هستند. روند رو به تنزل شدید روستانشینی از 75 درصد در سی سال پیش به بیست و پنج درصد در سال های اخیر مهمترین چالش زندگی در روستا می باشد که گردشگری روستائی را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داده است. گردشگری روستائی یکی از ارکان اصلی اقتصاد گردشگری در جهان به شمار می رود و سالیانه میلیاردها دلار از محل تورهای گردشگری در بخش کشاورزی نصیب اقتصادهای قدرتمند جهان می گردد. گردشگری روستائی درصورت برنامه ریزی اصولی می تواند علاوه بردرآمد حاصل از گردشگری باعث توسعه روستاها از طریق ارزش افزوده املاک کشاورزان،احداث راه و جاده و توسعه خدمات روستائی و بهداشتی و درمانی، معرفی و تبلیغات برای فروش مستقیم تولیدات زراعی، باغی و دامی، علاقه مندی گردشگران به فراگیری فنون کشاورزی در مزرعه، ترویج کشاورزی، ارزش گذاری به تولید و زارعف توسعه هتل داری در مناطق روستائی، ایجاد اشتغال در مناطق روستائی، دلگرمی کشاورزان به کار و تلاش در حرفه کشاورزی، رشد و آگاهی کشاورزان از طریق تبادل اطلاعات فرهنگی ونتیجتاض جلب نظر مسئولین به توسعه روستا و توسعه ملی ختم شود. گردشگری روستائی از سرمایه گذاری کشاورزان بهره مند می شود و عواید ناشی از گردشگری روستائی در جهان جزو درآمد هائی است که با کمترین خطر مواجه هست و اقتصادی ترین نوع سرمایه گذاری در جهان است. تولیدات زراعی، باغی و دامی کشور ایران که هنوز به شکل سنتی ایران باستان تولید و به بازار فروش عرضه می شوند می تواند مهمترین جذابیت را برای گردشگران روستائی داخل و خصوصاضگردشگران خارجی ایجاد نمایند. در این پژوهش به روش تحلیلی به مطالعه اثرات تولیدات زراعی، باغی و دامی که تاکنون کمتر مورد توجه برنامه ریزان، برگزار کنندگان کنفرانس، سمینارهای علمی و پژوهشی بوده، بر گردشگری روستائی در ایران پرداخته شده است.

تولیدات، زراعی، باغی، دامی، سنتی، جاذبه گردشگری، روستایی