محمدجواد احمدی لاشکی - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
علیرضا شیخ الاسلامی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

هدف از انجام این تحقیق مطالعه تطبیقی آمایش منطقه ای و توسعه پایدار گردشگری مطالعه موردی: مناطق چالوس، کلاردشت و نوشهر می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش بر اساس توزیع پرسشنامه بین بومیان و مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی بوده است. در این تحقیق برای سنجش پایایی و همچنین آمار توصیفی و آزمون فرضیات از نرم افزار TOPSIS SPSS, excel و SWOT استفاده شده است. همچنین داده های میدانی از طریق پرسشنامه بر اساس 16 میعیار انتخاب در این تحقیق تدوین و بین جامعه آماری توزیع شده است. چالوس، نوشهر و کلاردشت به عنوان مراکز گردشگری ایران هر ساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است؛ اما با تمدنی غنی و داشتن آثار و ابنیه برجسته تاریخی و مذهبی و صنایع دستی متنوع و گسترده و مواهب طبیعی شاخص و کم نظیر به دلایلی نتوانسته در جذب گردشگران موفقیت به دست آورد. پس از جمع آوری داده های میدانی و اسنادی مورد نیاز در مرحله اول با استفاده از داده های میدانی به تحلیل سطح بندی منطقه (چالوس، نوشهر و کلاردشت) مورد مطالعه درامر توسعه گردشگری پرداخته شده است و در نهایت با استفاده از مدل TOPSIS به سطح بندی سه منطقه مورد مطالعه پرداخته می شود و به صورت نقشه سطح بندی نمایش داده شده است. نتایج حاصل از مدل TOPSIS نشان می دهد که به لحاظ پتانسیل های گردشگری چالوس در رتبه اول، نوشهر در رتبه دوم و کلاردشت در رتبه سوم قرار گرفته و همچنین نتایج SWOT نشان از پتانسیل پذیر بودن منطقه در امر توسعه گردشگری می باشد و در نهایت با توجه به داده های به دست آمده از این مدل ها به ارائه پیشنهاداتی دراین زمینه پرداخته شده است.

آمایش منطقه ای، توسعه پایدار گردشگری، چالوس- نوشهر و کلاردشت TOSIS و SWOT