معصومه خراسانی علمداری - دانشجوی دکترا ارزیابی و آمایش سرزمین واحد تهران شمال

محدوده دیزمار در شهرستان ورزقان و شمال استان آذربایجان شرقی و متصل به مناطق حفاظت شده کیامکی و ارسباران بوده که منابع و اراضی آن بدلیل وضعیت توپوگرافیکی و اکولوژیکی که در گره ارتفاعات قفقاز، البرز و زاگرس قرار داشته است بیشتر جنگلی و مرتعی می باشد. مردم این منطقه اکثراً به دامداری و بندرت به کشاورزی می پردازند. از آنجائیکه عوامل جغرافیایی از جمله بارش، توپوگرافی، فراسنج های دمایی و سنگ شناسی منطقه و ... مورد بررسی قرار گرفته و همچنین عوامل مؤثر در شکل گیری سکونتگاه های روستایی عبارتست از منابع آب، زمین قابل کشت و خاک مساعد می باشد. لذا این منطقه به دلیل بهره مند بودن از رودخانه های آب شیرین از اهمیت ویزه ای در استان برخوردار است که برای معیشت بهتر تخریب در منطقه را بر می گزینند. در نتیجه ارتقاء عملکرد این بخش با افزایش بهره برداری فعالیت های مختلف، گسترش برخی فعالیت های بخش کشاورزی با توجه به توان موجود در منطقه، همچنین مهار آبهای روان سطحی و انجام سایر طرح های تأمین منابع آبی و پشتیبانی از کشاورزان و دامداران بسیار پراهمیت است. ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی محیط های روستایی به دلیل مسائل اقتصادی و محیطی نواحی روستائی است، که یا با مهاجرت به شهرها و حاشیه نشینی مشکلاتی را به وجود می آورند و یا برای معیشت بهتر تخریب در منطقه را بر می گزینند.

دیزمار، کیامکی، آبهای روان سطحی، بهره برداری، اراضی