رابطهی کارورزی و کیفیت مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان ازدیدگاه مدرسان و معلمان راهنمای دوره

هدف این تحقیق بررسی رابطهی کارورزی و کیفیت مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان از دیدگاه مدرسان و معلمان راهنمای دوره بوده است. مطالعه حاضر بهصورت موردی در دانشگاه فرهنگیان استان چهارمحال و بختیاری انجامگرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی زمینهیابی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه مدرسان دورهی کارورزی 53 نفر= N ( و کلیهی معلمان راهنمای دورهی کارورزی 583 نفر= N ( بوده است. بهمنظور نمونهگیری از مدرسان روش سرشماری بهکار گرفته شدهاست و بهاینصورت 53 نفر مدرس بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای نمونهگیری از معلمان راهنما ازروش احتمالی و از نوع تصادفیساده بدون جایگزینی بهره گرفته شدهاست، به منظور برآورد حجم نمونا از جدول کرجسی مورگان استفاده شد و بهاین ترتیب 191 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بسته پاسخ محقق ساخته با مقیاس 3 درجه ای لیکرت بوده است، روایی این ابزار توسط متخصصان دانشگاهی تأیید و پایایی آن با محاسبه ضریب الفای کرونباخ 0/91 بدست آمد داده های گرداوری شده با استفاده ازنرم افزار تحلیل اماری SPSS دردوسطح توصیفی حجم نمونه میانگین و انحراف استاندارد و استنباطی ازمون T دونمونه ای مستقل موردتجزیه و تحلیل قرارگرفته است یافته های این پژوهش بیانگر این است که از دیدگاه مدرسان و معلمان راهنمای دوره کارورزی باعث ارتقای کیفیت مهارتهای ارتباطی دانشجو معلمان میشود ضمنا بین نظر دوگروه تفاوت معناداری مشاهده نشده است

Keywords:

کارورزی , مهارتهای ارتباطی , مدرسان , معلمان راهنما