بررسی شبکهای اجتماعی و تاثیرسوء درتربیت فرزندان و آسیبهای اجتماعی

استفاده ازشبکه های اجتماعی و فضاهای مجازی علاوه برویژگیها وکارکردهای مثبتی که دارند دارای آسیب ها و مضراتی هستند که به عبارتی شبکه های اجتماعی درجامعه هم فرصت محسوب میشوند و هم تهدید که اشنایی افراد با این کارکردها و نتایج میتواند به دوامو استحکام روابط خ انوادگی و زندگی اجتماعی کمک کنند پژوهش حاضر براساس بشیوه ای تحلیلی توصیفی و بهره گیری ازمنابع موجود درزمینه شبکه های اجتماعی اسیب ها و راهبردها به بررسی تبیین چگونگی کارکرد شبکه های اجتماعی درتربیت فرزندان و اسیبهای اجتماعی و راهکارهای ساماندهی آن پرداخته است جامعه اماری شامل 500نفر ازمادران و پدران سطح شهرکرمانشاه دریک روزتعطیل درپارک لاله می باشند که براساس فرمول کوکرانتعداد 217نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و ازبین این 217نفر تنها 122 نفر ازشبکه های اجتماعی برای حداقل یکبار ا ستفاده می کردند که برای سنجش و تجزیه و تحلیل پرسشنامه ازهمین تعداد 122 نفر استفاده شد نتایج بیانگر آن بود که شبکه های اجتماعی هرچند دارای اثرات مثبت زیادی درایجادارتباط و کاهش فاصله ها و نیز درموارد علمی شده است اما جنبه های منفی آن به دلیل عدم وجود فرهنگ متناسب سبب ایجادتنشهای مختلفی درخانواده ها و به خصوص تربیت فرزندان و نیز اسیبهای اجتماعی ناشی ازآن شده است

Keywords:

تربیت , آسیب , فرزند , شبکه اجتماعی