روشنک افراخته - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی منابع طبیعی- محیط زیست
بهمن جباریان امیری - استادیار دانشکده منابع طبیعی، گروه محیط زیست، دانشگاه تهران

سنجه های سیمای سرزمین برای بررسی تغییرات ساختار سیمای سرزمین در طی زمان قابل استفاده هستند. سنجه ها در سطح سیمای سرزمین می توانند معیاری برای توصیف تغییرات ساختار سیمای سرزمین، که بر اثر شهرنشینی در شهرستان انزلی استان گیلان در طی سال های 1990 الی 2010 رخ داده است، باشند. در این مطالعه با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین نشان داده شده است که چگونه ساختار کاربری زمین در شهرستان انزلی به واسطه گسترش شهرنشینی تغییر کرده است. شهرستان بندر انزلی به دلیل موقعیت اکولوژیک و گردشگری همواره پذیرای خیل زیاد جمعیت و مهاجران بوده است. که اثرات زیادی را بر اکوسیستم منطقه برجای گذاشته اند. داده های سنجش از دور مورد استفاده در این مطالعه مربوط به سال های 1990 و 2010 است و با روش طبقه بندی نظارت شده (حداکثر احتمال)، نقشه کاربری/پوشش منطقه تغییرات خصوصیات تکه ها را طی 20 سال در هر نقطه از مکان و در طی زمان در پنج کلاس، کشاورزی، تالاب، سکونتگاه ها و مناطق انسان ساخت، جنگل و زمین های شور توصیف می کند. به منظور کمی کردن الگوی سیمای سرزمین منطقه از ، سنجه هایی همچون مساحت کل(CA) میانگین اندازه ی تکه (MPS) تعداد کل تکه ها در سیمای سرزمین (Nump) تراکم حاشیه (ED) نمایه ی پیچیدگی شکل تکه(MSI) و حاشیه ی کل (Te) تراکم کل (ED) استفاده شده است. نتایج نشان داده است که افزایش جمعیت منجر به گسترش شبکه ی سکونتگاهی شده است. این افزایش منجر به تغییر کاربری زمین شده که کاهش وسعت تالاب انزلی و گسترش وسعت زمین های شور را به دنبال داشته است.

الگوی سیمای سرزمین، سنجه های سیمای سرزمین، تغییر کاربری، بندر انزلی