امیر حسین محمد داوودی - دکترای مدیریت آموزشی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد ساوه
مسعود قربان حسینی - دکترای مدیریت آموزشی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد ساوه
حسین شاطری - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد ساوه

امروزه سازمان ها به سبب عقب نماندن از رقبا و دست یابی به چشم انداز سازمان، باید از ویژگی های خاصی چون مشتری مداری، انعطاف پذیری و بهبود مستمر برخوردار باشند. برای دستیابی به چنین ویژگی هایی، باید مهمترین منبع و ابزار رقابتی خود یعنی نیروی انسانی را توانمند سازند. از این رو توانمندسازی کارکنان، یکی از نگرش هایی است که امروزه توجه تمام مدیران را به خود جلب کرده است.این تحقیق به بررسی رابطه سبک های مدیریتی بر توانمندسازی کارکنان می پردازد. در این راستا متغیر وابسته توانمندسازی کارکنان (پنج بعد احساس شایستگی، احساس خود مختاری، احساس موثر بودن، احساس معنی دارد ، اعتماد) با متغیر مستقل سبک های مدیریتی ( مدیریت آمرانه- مدیریت مشارکتی ) مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت. نوع تحقیق کاربردی و روش آن، توصیفی- همبستگی است و برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری، کارکنان منطقه هشت شهرداری تهران است که از بین آنها 120 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند

توانمندسازی، مدیریت، سبک مدیریت مشارکتی، سبک مدیریت آمرانه