یاسر بشیر بنائم - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، مدرس مدعوگروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، ایران
امیر محمدی اصل - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، مدرس مدعوگروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور تبریز، ایران

سازمان ها جهت بقاء در محیط کنونی نیاز به کسب یک مزیت رقابتی دارند که بتوانند بر پایداری آن تکیه کرده و همیشه از آن به عنوان یک برگ برنده استفاده نمایند. تمامی سازمان ها و شرکت ها به خوبی این موضوع را دریافته اند که سرمایه های انسانی بهترین مزیت رقابتی پایدار در قبال رقبایشان می باشد. حال این نکته حائز اهمیت است که آیا تمامی نیروی انسانی و منابع موجود برای حیات سازمان بااهمیت می باشد؟ جواب به طور یقین بله می باشد چون تمامی کارکنان با استعداد های خاص خود برای سازمان بااهمیت تلقی می شوند و نقش کلیدی را برای آن ایفا می نمایند. مقاله حاضر سعی بر این دارد که نقش استعداد های سازمان را در جهت پیشرفت سازمان بیشتر نمایان کرده و راهکارهای مدیریت آنان را به طور واضح شرح دهد. متن حاضر ابتدا به روشن شدن مفهوم مدیریت استعداد می پردازد تا محققین را بیشتر بااین اصلاح آشنا ساخته و مانع جداسازی آن از مدیریت منابع انسانی گردد

مدیریت استعداد و ابعاد آن، چشم اندازهای استراتژیک مدیریت استعداد، سیستم مدیریت استعداد