مروری بر روش های مدرن سازی سیستم های موروثی به معماری سرویس گرا

امروزه اکثر شرکت ها و سازمان ها از سیستم های نرم افزاری موروثی استفاده می کنند.سیستم های نرم افزاری موروثی عموما به سیستم های اطلاق می شود که طی چندین سال در سازمان ها مورد استفاده قرار گرفته اند و به تدریج حاوی منطق کاری آن سازمان شده و جز دارائی های آن سازمان به حساب می آیند. مشکلاتی که در نگهداری و پشتیبانی این سیستم ها وجود دارد،نیاز به مدرن سازی و انتقال این سیستم ها به فناوری های جدید را آشکار می سازد. یکی از پیشرفت های فن آوری که طی سال های اخیر وطرح شده است. معماری سرویس گرا است. معماری سرویس گرا سبکی از معماری است که از اتصال سست سرویس ها ،جهت انعطاف پذیری و تعامل پذیری بیشتر سیستم نرم افزاری بصرت مستقل از فناوری پشتیبانی می کند . از مهم ترین دستاوردهای معماری سرویس گرا ،انعطاف پذیری و چابکی سیستم نرم افزاری دربرابر تغییرات در نیازمندی های جدید کسب و کار ،کاهش هزینه توسعه و نگهداری نرم افزار ،استفاده مجدد از دارائی های سازمان می باشد.تاکنون رویکردهای مختلفی برای مدرن سازی سیستم های موروثی به معماری سرویس گرا ارائه شده است. در این مقاله یک مطالعه موردی بر اساس معیارهای ارائه شده بر روی رویکرد مدرن سازی به معماری سرویس گرا انجام شده و نقاط ضعف و قوت آن ها نشان داده شده است.

Keywords:

سیستم موروثی , مدرن سازی , معماری سرویس گرا , بسته بندی , مهاجرت