ارائه روشی برای جلوگیری و شناسایی حمله سیاه چاله همکار در شبکه های موردی بی سیم متحرک

یکی از بحث هایی که در جنگ های الکترونیک شبکه محور مرگ اهمیت است، امنیت ارتباطات است. شبکه های موردی بی سیم سیار دارای یک توپولوژی پویا هستند که به طور آزادانه و بدون هیچ گونه زیرساختی از طریق فرکانس های رادیویی با یکدیگر در ارتباط هستند. این شبکه ها در صحنه های نبرد خودکار، عملیات جستجو و شناسایی، عملیات مقابله با بحران، خانه های هوشمند، جمع آوری و پردازش توزیع شده اطلاعات در مکان های دور از دسترس و مدیریت ترافیک مورد استفاده قرار می گیرد. عدم توانایی دیگر شبکه ها در ایفای چنین نقش هایی، نقش شبکه های موردی را به عنوان فصلی جدید در ارتباطات به طور عام و در ارتباطات بی سیم به طور خاص برجسته می کند. در این شبکه ها، پروتکل های مسیریابی از نبود امنیت رنج می برند. اکثر پروتکل های مسیریابی به علت عدم وجود مدیریت مرکزی، وابسته به همکاری بین گره های شبکه می باشند و فرض می کنند که تمامی گره ها در شبکه درستکار هستند و رفتار نادرستی از خود نشان می دهند. اما در یک محیط خصمانه، یک گله متخاصم قادر است حملاتی را به پروتکل مسیریابی وارد سازد تا عملیات را دچار مشکل سازد و یا با استفاده از همه قطع سرویس، گره های قانونی را از استفاده از سرویس ها محروم سازد. نگرانی اصلی در امنیت پروتکل های مسیریابی، حملات می باشد که تلاش می کنند تا به صورت نادرست، داده ها را تغییر دهند، احراز هویت را به دست آورند و با اینکه از طریق بسته های نادرست یا تغییر دادن بسته ها، باعث اختلال در مسیر یابی شود. این مقاله بررسی پروتکل مسیریابی AODV پرداخته است و همگی سیاه چاله همکار به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. به عبارت دیگر، روشی برای جلوگیری و شناسایی این حمله ارائه خواهد شد تا مسیری امن برای ارتباط گره ها به تن همه سیاه چاله همکاری برقرار شود.

Keywords:

شبکه های موردی سیار , سیاه چاله , امنیت , مسیریابی , پروتکل مسیریابی AODV