بررسی و مقایسه استاندارد های پیاده سازی شبکه های حسگر بدنی

شبکه های حسگر بدنی یک نوع از شبکه های حسگر هستند که برای بهبود کیفیت زندگی بیماران، سالمندان و خردسالان به کار می روند، در این مقاله اطلاعات اولیه ای از این شبکه ها را بیان می کنیم و با بررسی پیاده سازی شبکه های حسگر بی سیم به وسیله ی هریک از استانداردهای Bloutooth وWifi و Zigbee به این نتیجه می رسیم که از استانداردها Bloutooth وWifi به دلیل پهنای باند بالا و مصرف زیاد انرژی در حسگرهای بی سیم اجتناب می شود، و نتیجه آنکه Zigbee یک انتخاب خوب ازنظر مصرف انرژی است اما مشکل تداخل با دیگر دستگاه های بی سیم یک مشکل اساسی در این استاندارد است. با استاندارد فرا پهن باند (UWB) تصور می شود که این مشکل حل شده چراکه این استاندارد پهنای باند بالایی دارد و اجازه ی تفکیک امواج سیگنال های دستگاه های بی سیم را می دهد اما بازهم مشکل مصرف بالای این استاندارد منجر به وجود آمدن استاندارد دوبخشی جدیدی به نام سرویس ارتباطی کاشتنی پزشکی (MICS) و سرویس اندازه گیری راه دورپزشکی بی سیم (WMTS) شد که در این استاندارد MICS برای ارسال اطلاعات از حسگرها تا یک واحد کنترل کننده ی مرکزی و WMTS برای ارسال اطلاعات از واحد مرکزی به ایستگاه اصلی به کار می رود.

Keywords:

شبکه های حسگر بدنی , ارتباطات تله مدیسین , حسگرهای پوشیدنی و کاشتنی , استانداردهای BAN