بررسی مکان بهینه چاهک در ساختارهای خوشه بندی به منظور کارایی شبکه حسگر بی سیم

شبکه حسگر بی سیم از صدها و یا هزاران گروه کوچک به نام حسگر تشکیل شده است. که با هم کار می کنند و در ارتباط هستند تا وظایف و وظیفه خاصی را انجام دهند. امروزه کاربردهای بسیاری برای شبکه های حسگر بی سیم مطرح شده است و روزبه روز هم بر تعداد آنها افزوده می شود. از جمله این کاربردها می توان به استفاده در میدان های جنگی، شناسایی محیط های آلوده، نظارت کردن بر محیط زیست، بررسی و تحلیل وضعیت بناهای ساختمانی، در جاده ها و بزرگراه های هوشمند، کاربردهای مختلف در زمینه پزشکی و ...اشاره کرد. در اکثر کاربردها، اطلاعات گروه های حسگر به یک ایستگاه پایه به نام چاهک فرستاده می شود. تا تحلیل شده و درباره وضعیت محیط تصمیم گیری شود. به دلیل عدم دسترسی به گروه ها پس از فرایند پراکندن آنها در محیط، گره ها شبکه پس از مصرف انرژی موجود، عملاً بدون استفاده شده و اصطلاحاً می میرند. بنابراین مسئله انرژی و بهینه سازی مصرف آن، یکی از چالش های مطرح در این شبکه ها است و کارهای زیادی هم در سال های اخیر در این مورد صورت گرفته شده است. خوشه بندی یکی از تکنیک های مؤثر در کاهش مصرف انرژی است به شرطی که خوشه ها به درستی تشکیل شوند. عمده ترین عملی که باعث کاهش انرژی گره های حسگر می شود ارسال اطلاعات است. ازآنجایی که چاهک معمولاً در فواصل دور از گره قرار دارد، فرایند ارسال اطلاعات به چاهک در مصرف انرژی بسیار مشکل آفرین است.