اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر میزان سلامت عمومی زنان خانه دار

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر میزان سلامت عمومی زنان خانه دار است. روش پژوهش حاضر،– مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان خانه دار منطقه 91شهر تهران می بود که از این تعداد 01 نفر از زنان خانه داری که متقاضی شرکت در کلاس های حل مسأله بودند و شرایط ورود به گروهنمونه را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ) 19 نفر( و گواه) 19 نفر( جایگذاری شدند.گروه آزمایش ، 7 جلسه آموزش مهارت های حل مسأله )هر جلسه 21 دقیقه( دریافت کردند؛ درحالی که گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. ابزارگردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه سلامتعمومی) GHQ-92 ( بود. نتایج حاصل از یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس، نشان داد که تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل در سطح p<10111 معنادار است. این مطلب بیانگر آن است که آموزش مهارت های حل مسأله، سلامت عمومی زنان خانه دار را به طور معناداری، افزایش داده است.

Keywords:

مهارت حل مسأله , سلامت عمومی , زنان خانه دار