سهیلا نوری - کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه آزاد تهران مرکز
مهناز استکی - استاد یاردانشکده روانشناسی وعلوم اجتماعی دانشگاه آزاد تهران مرکز

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تئاتر درمانی بر میزان امید به زندگی و اضطراب کودکان دختر مبتلا به سرطان 21 8 سال بیمارستان محک انجام شد. طرح پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و کنترل و انتخاب تصادفی بود. نمونه این پژوهش 12 نفر از کودکان دختر مبتلا به سرطان 21 8 سال بیمارستان محک شهر تهران بود که با روش نمونه برداری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به شیوه تصادفی - انتخاب در دو گروه 22 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند.گروه آزمایش مداخله تئاتر درمانی را دریافت کرد و گروه گواه هیچگونه مداخله ایی دریافت نکرد.هردو گروه در دو مرحله زمانی پیش آزمون و پس آزمون توسط مقیاس های اضطراب ) STAI-Y اشپیلبرگر، 2792 ( و امید به زندگی )اشنایدر ، 2772 ( ارزیابی شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد آزمودنی های گروه آزمایش از لحاظ سطح اضطراب و مولفه های آن )اضطراب آشکار و اضطراب پنهان( به طور معنادار پایین تر از گروه گواه قرار داشتند. همچنین سطح امید به زندگی و مولفه های آن )تفکر عاملی و راهبردی( در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش یافته است. لذا می توان نتیجه گیری کرد که تئاتر درمانی باعث کاهش اضطراب و افزایش امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان می شود

اضطراب ، امید به زندگی ، تئاتر درمانی، دختران مبتلا به سرطان