اکبر اعتباریان - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)
مهدی عشقی خوزانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین اهمال کاری ،تاب آوری ،ورضایت شغلی در پرسنل بیمارستان شریعتی اصفهان است.با توجه به اهمیت کاهش اهمال کاری وافزایش تاب آوری ورضایت شغلی درارائه مطلوب خدمات بهداشتی درمانیورضایت شغلی مشتریان، در این مقاله تلاش شده است با بررسی رابطه بین مولفه ها بتوان قدمی درجهت کاهش هزینه های تمام شده جامعه وسازمان برداشت وسطح سلامت جامعه ورضایت مشتریان ،کارکنان ومسئولین را افزایش داد.جامعه آماری این پژوهش کارکنان غیرپزشک بیمارستان شریعتی اصفهان درسال 1394 که تعداد آنها 930 نفر گزارش گردیداست ..تجزیه و تحلیل دادهها بااستفاده از نرم افزارSPSSانجام شد. نتایج نشان دادکه سطح اهمال کاری سازمانی ومولفه های ناکارآمدی وبیزاری ازتکلیف پایین تر از متوسط وتشویش ذهنی بالاتراز متوسط بود.سطح تاب آوری پرسنل بالاتر از متوسط ومیزان رضایت شغلی ورضایت از ،کار،سرپرست وهمکاربالاتراز سطح متوسط ، میزان پرداخت پائین ترازسطح متوسط ومیزان ارتقاء شغلی در حدمتوسط بود.ازبین متغیرهای مورد مطالعه درگام اول تاب آوری بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی است. رابطه بین اهمال کاری وتاب آوری معنی دارومنفی بدست آمد. و همچنین بین مولفه ناکارآمدی ازاهمال کاری با ابعاد کار،سرپرست وارتقاءازرضایت شغلی رابطه معنی داروجود دارد وبا ابعاد پرداخت وهمکار رابطه معنی دار وجود ندارد.بین تاب آوری وابعاد کار، سرپرست، وهمکارازرضایت شغلی رابطه مثبت ومعنی داروجود دارد وبین تاب آوری وابعادپرداخت وارتقاازرضایت شغلی ارتباط معنی داری مشاهده نشد وبین مولفه ناکارآمدی ازاهمال کاری باتاب آوری رابطه معنی دار وجود دارد ورابطه ابعادتشویش ذهنی و بیزاری ازتکلیف از اهمال کاری سازمانی با تاب آوری معنادار نبود

اهمال کاری، تاب آوری، رضایت شغلی ،پرسنل غیرپزشک، بیمارستان شریعتی