لاله دیوسالار - کارشناس ارشد علوم اقتصادی.دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، قزوین،دانشکده مدیریت وحسابداری(اقتصاد)،ایران
مرتضی اسدی - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اقتصادی، تهران

در این مقاله اثر سرمایه اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران در سالهای( 1391-1362 ) مورد بررسی قرار گرفته است سرمایه ی اجتماعی، مفهومی میان رشته ای است که طی 20 سال اخیر مورد توجه بسیاری از شاخه های علوم انسانی قرار گرفته استو توانسته جایگاه مناسبی در مباحث اقتصادی پیدا کند و سهم بسزایی در تبیین مسائل رشد کسب نماید. در این مقاله به مطالعه عوامل موثر بر رشد اقتصادی با تمرکز برمقوله سرمایه ی اجتماعی پرداخته شده است. با توجه به اینکه مفاهیم طلاق و چکهای برگشتی ازمتغیرهای اصلی سرمایه ی اجتماعی، مفاهیم امید به زندگی، تعداد مرگ و میر نوزادان و تعداد دانشجویان از متغیرهای اصلی سرمایهی انسانی و سرمایه گذاری ثابت خالص از متغیراصلی سرمایه ی فیزیکی می باشند. این پژوهش به مطالعه ی رابطه ی سرمایه ی اجتماعی، سرمایه ی انسانی و سرمایه ی فیزیکی با رشد اقتصادی ایران طی سالهای 1391-1362 می پردازد. با استفاده از داده های سری زمانی و تخمین مدل از روش حداقل مربعات معمولیOls برآورد اثراتسرمایه ی فیزیکی، انسانی و اجتماعی را بر روی رشد اقتصادی بررسی کردیم. نتایج حاصل نشان می دهد که متغیرهای مستقل طلاق، امید به زندگی، سرمایه گذاری وتعداد دانشجویان با رشد رابطه مثبت و معناداری دارند و رابطه ی چکهای برگشتی با رشد اقتصادی معنادار اما منفی است و بین مرگ و میر نوزادان و رشد اقتصادی هیچ ارتباط معناداری وجود ندارد

سرمایه اجتماعی ، رشد اقتصادی ، سرمایه انسانی ، سرمایه فیزیکی ، روش حداقل مربعات معمولی