زهرا حبیبی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شاهد
غفار برج ساز - عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد

یکی از پر التهاب ترین و بحرانی ترین دوره های تاریخ ایران، عصر مغول است. حمله مغول علاوه بر ویرانی بناها وشهرها، مانع مهمی بر سر راه ادبیات و فرهنگ ایران زمین قرار داد. در چنین وضعیتی ادبیات که خود آیینهتمام نمایی از اوضاع و شرایط سیاسی اجتماعی هر عصری است، رسالت خویش را به انجام رسانیده و با شیواییو رسایی هرچه تمامتر، بازتاب دهنده فضای جامعه شد. شاعران و نویسندگانی که در مقام حامیان و به عنوانسخنگو و سخنور مردم محسوب می شدند، پا به عرصه نهاده و ترسیم گر مسائل عصری شدند که خود نیز در آنمی زیستند. از جمله این افراد باید از شهاب الدین محمد خرندزی زیدری نسوی یاد نمود. شخصیتی کهشکوه گری ها و اعتراضات خویش را در قالب کتابی به نام «نفثه المصدو» جمع آوری نموده است. این پژوهش به روش فیش برداری و تحلیل محتوا انجام شده و هدف آن، پرداختن به مضامین پایداری و راهیابی به سیر تفکر، اندیشه و احساسات نویسنده از طریق تحلیل بنمایه اعتراض است. آنچه مسلم است اینکه مؤلف توانسته با بهره گیری از واژگان و چینش صحیح آنها در کنار یکدیگر، مضامین اعتراض آمیز و انتقادی خویش را بیاننموده و به مخاطب القا نماید.

نفثه المصدور، اعتراض، عصر مغول، پایداری