بررسی تاثیر خودارزیابی محوری و جو روانی براشتیاق شغلی (مورد مطالعه: کارکنان هتل های استان خوزستان)

هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر خودارزیابی محوری و جو روانی براشتیاق شغلی در میان کارکنان هتل می باشد. اینمطالعه تجربی روابط میان پیشآیندهای اشتیاق شغلی کارکنان را در محیط هتل مورد آزمایش قرار داده است. به طور خاص،هدف از این مطالعه ارائه شواهد تجربی مبتنی بر تئوری در مورد اینکه آیا ارزیابی های کارکنان از خود (خود ارزیابی درونی)وبرداشت ها از محیط سازمانی (جو روانی) اشتیاق شغلی کارکنان را تحت تاثیر قرار می دهد؟ . با توجه به هدف و اهدافمطالعه، 3 فرضیه اصلی و فرضیه 2 به 3 فرضیه فرعی تقسیم بندی شد. فرضیات ارایه شده مبتنی بر چند نظریه ، عبارتاست از: نظریه سه شرایط روان شناختی کان، مدل درخواست- منابع شغلی، وتئوری حفظ منابع می باشد. برای آزمون فرضیه ها، داده ها از بین یک نمونه 394 نفری از کارکنان هتل در استان خوزستان به روش نمونه گیری آسان انتخاب گردیدند. ابزارجمع آوری داده ها، پرسشنامه بود که ساختار اعتباری قابل قبولی را در مطالعات پیشین نشان داده اند .همچنین ، از روشتحلیل عامل تاییدی به منظور بررسی روایی سازه ای ابزارهای اندازه گیری در نرم افزار AMOS 20 استفاده شد.تحقیقحاضر بر اساس هدف از نوع بنیادی ،کاربردی است و بر اساس ماهیت و نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- همبستگی است که آزمون فرضیات به روش رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی در نرم افزار SPSS 20 انجام گرفت. نتایج آزمون فرضیاتنشان داد که خود ارزیابی درونی و سه جزء تشکیل دهنده جو روانی (به عنوان مثال، ادراک کارکنان از حمایت مدیریتی برایخدمت، خدمات داخلی، و اشتراک گذاری اطلاعات و ارتباطات) به طورمثبت اشتیاق شغلی کارکنان را تحت تاثیر قرار میدهد. اما هیچ یک از شرایط تعامل بین خود ارزیابی درونی و ابعاد جو روانشناختی معنادار نبودند.

Keywords:

اشتیاق شغلی , خودارزیابی محوری , جو روانشناختی