بهبود اسدی داران - دانشجوی عمران، سازه های هیدرولیکی، دانشگاه سمنان
سیده نگین نوربخش - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه رودهن

هدف از ارائه مقاله حاضر بررسی میزان شاخص ایمنی برای آبشستگی پایین دست جت ها با درنظرگیری پارمترهایحاوی عدم قطعیت میباشد. بدین منظور از فرمول های پیشنهادی ارائه شده برای اندازه گیری میزان عمق آبشستگی درتحقیقات آزمایشگاهی محققانی نظیر ورونیس، مارتینز و دامل استفاده شده است و شاخص ایمنی و احتمال شکست درعمقهای مختلف آبشستگی برآورد شده است. روش قابلیت اطمینان به کار گرفتهشده برای تولید متغیرهای تصادفی مؤثر در مقالهروش مونت کارلو بوده است. میزان ارتفاع ریزش و دبی در میانگین های عددی مختلف و واریانس مشخص با توزیع نرمال درنظر گرفته شده است و توسط نرم افزار متلب (MATLAB) برای 10000 به تولید اعداد تصادفی پرداخته شد. میزان عمق آبشستگی با توجه به فرمول های پیشنهادی محاسبه گردیده است و میانگین و توزیع آن به دست آمد و سپس شاخص ایمنیبرای حالت های مختلف عمق مقاوم و عمق آبشستگی محاسبه شد. نتایج نشان دهنده این واقعیت می باشد که تغییرات درمیزان عددی واریانس و میانگین در میزان شاخص ایمنی و احتمال شکست بسیار تأثیرگذار می باشد.

آبشستگی، قابلیت اطمینان، جت ریزشی، ایمنی، عدم قطعیت