بررسی تاثیر عامل توپوگرافی بر توزیع مکانی بارش با استفاده از روش های میانیابی در شهر تهران

تفاوت های مکانی، عوامل جغرافیایی و توپوگرافی نظیر؛ طول و عرض جغرافیایی، شیب، جهت دامنه ها و عواملی از این دست بی شک درتغییرات زمانی و مکانی و نایکنواختی در توزیع و مقدار بارش بویژه در مقیاس میکرو موثر می باشند. از این رو مطالعه بارش با توجه بهعوامل مذکور و ویژگی تغییرپذیری و تاثیرگذاری آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این مطالعه نحوه توزیع مکانی میانگین بارشسالانه در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است . بدین منظور آمار بارش 16 ایستگاه هواشناسی مربوط به استان تهران و ایستگاه هایاستانهای پیرامون مربوط به سالهای آماری (2014-1995) و مدل رقومی ارتفاع (DEM) مورد استفاده قرارگرفت. این تحقیق با هدف درونیابی عنصر بارش با بهره گیری از روش درونیابی کرجینگ IDW و جبری انجام شد، ضمن مقایسه سه روش مذکور، طبقه بندی اقلیمی براساس بارش و توپوگرافی منطقه بدست آمد. طبق نتایج بدست آمده روش جبری نسبت به دو روش ذکرشده، از میزان خطایکمتر برخوردار بود. با توجه به پهنه بندی بارش از دشت های جنوبی به سمت شمال بر میزان بارش افزوده شده و به طورکلی در همهایستگاه ها نوسان در بارش در سالهای مورد نظر مشهود می باشد.

Keywords:

بارش , درون یابی , کریجینگ , IDW , روش جبری , تهران