آرزو غلامی - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
مریم ذوالفقاری - استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج
فرحناز بهاروند - دانشجوی دکتری علوم مهندسی آبخیزداری، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
مدریک ویسی پناه - دانشجوی دکتری علوم مهندسی آبخیزداری، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

می توان از فرسایش به عنوان یکی از مهمترین عوامل زیست محیطی قرن حاضر نام برد. رسوب حاصل از این فرایند باعث آلودگی و تخریب کیفیت آب ها، پرشدن مخزن سدها و افت پتانسیل محیط گشته و خسارات هنگفتی به جا می گذارد. بنابراین در رابطه با آگاهی از وضعیت فرسایش و حجم رسوب تولیدی سالانه در حوزه های آبخیز، بررسی و مطالعات بیشتر الزامی است و محدوده 4 حوضه گاوشان واقع در استان کرمانشاه، با توجه به کمبود آمار و اطلاعات مورد نیاز مربوط به دبی آب و روسب کاربرد روش های تجربی مناسب جهت برآورد شدت فرسایش و رسوب زایی ضرورت دارد. در این حوضه از روش MPSIAC، به منظور برآورد فرسایش و میزان رسوب استفاده می گردد با توجه به میزان رسوب ویژه 3.08 تن در هکتار در کل حوضه، نتایج حاصله نشان می دهد که بیشترین سطح حوضه در کلاس فرسایشی متوسط قرار گرفته است و رعایت اصول آبخیزداری در این حوضه بسیار ضروری می باشد.

پسیاک اصلاح شده، فرسایش ویژه، محدوده گاوشان BLM