حامد پورکسی - آموخته کارشناسی ارشد، رشته مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
امیر رسولی - آموخته کارشناسی ارشد، رشته مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
کامبیز الهیاری - دانشجوی کارشناسی زراعت

کشاورزی ازدیرینه ترین شکل فعالیت تولیدی و اقتصادی بوده و عملیات خاکورزی یکی از مراحل مهم در تولیدمحصولات کشاورزی می باشد. این تحقیق در سال زراعی 92-1391 در روستای زرین چقا از بخش حسن اباد شهرستان روانسر اجرا گردید. این طرح بصورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. فاکتورهای اصلی شاملروشهای خاکورزی: 1- کم خاکورزی با چیزل پیلر، 2- کم خاکورزی با دو بار دیسک، 3- روش مرسوم با یک بار گاو آهن و دو بار دیسک و فاکتورهای فرعی شامل سه رقم مختلف نخود دیم در منطقه که شامل: رقم هاشم، رقم آرمان، رقمبیونیج بود. نتایج نشان داد که روشهای خاکورزی و اثر متقابل روشهای خاکورزی*رقم نخود در سطح پنج درصددارای تاثیر معنیدار بر روی عملکرد بیولوژیک می باشد. در هر سه روش خاکورزی انجام شده رقم بیونیج بیشترینعملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص داده است. نتایج حاصل از تجزیه واریانس عملکرد دانه نشان داد که تیمارهایروش خاکورزی، رقم و اثر متقابل رقم و روش خاکورزی بر عملکرد این ارقام اثر معنیداری داشته است. نتایج مقایسهمیانگین نشان می دهد که رقم هاشم در تیمار بدون خاکورزی بیشترین میزان عملکرد دانه را داشته است و کمترین آنمربوط به رقم بیونیج و در تیمار خاکورزی با دیسک می باشد. درتیمار خاکورزی با دیسک، رقم آرمان بالاترین عملکردنسبت به دو رقم دیگر را دارا می باشد. در روش خاکورزی با چیزل نیز رقم هاشم نسبت به دو رقم دیگر عملکرد بالایی رادارا است. در روش خاکورزی با دیسک، عملکرد رقم بیونیج نسبت به دو رقم دیگر کاهش چشمگیری را نشان می دهد.

خاکورزی، روانسر، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، نخود