سنجش اقتصاد محلی در ارتباط با اقتصاد بین المللی ایران، نمونه موردی شهر مرودشت

درکشورهای در حال رشد شهرهای بزرگ با عدم پیوستگی کامل با شهرهای میانی و کوچک، اکثر سطوح عالیخدماتی، اجتماعی و اقتصادی را به خود اختصاص داده اند و شهرهای کوچک و میانی با ارتباط ضعیف با جوامعپائین تر از خود به صورت فضاهای پیر امونی، حاشیه ای و وابسته در آمده اند. توجه به نقش و کارکرد شهر هایمیانی به ویژه اقتصادی هم زمان با روند فزاینده شهرنشینی به قطبی شدن کشور، بروز عدم تعادلها بین مناطق میشود. در پژوهش حاضر پس از مروری اجمالی بر آرای نظریه پردازان پیرامون شهرهای میانی و نقش آنها در کاهشنابرابریها و توسعه ساختار فضایی- اقتصادی مناطق که بیشتر بر توسعه درون زا در مقابل جذب فعالیت های اقتصادی برونی تاکید دارند، به ارائه مدل تحلیلی مشتمل بر اهداف، راهبردهای و سیاست های و همچنین شاخص های اینگونهشهرها خواهیم پرداخت. سپس جهت بررسی جایگاهی که شهر های میانی در توسعه اقتصادی منطقه می توانند ایفاکنند و در راستای اقتصاد سنجی و تحلیل اقتصادی منطقه، از روشهای ضریب مکانی، روش ترسیمی طولی، روشژرژ شابو و تونی گارنیه بهره گرفته شده است . مرودشت یکی از شهرهای استان فارس می باشد و به لحاظ جمعیتیپنجمین شهر این استان می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با تبیین سند تصمیم سازی GSOP برگرفتهاز الگوهای آماری فوق الذکر می توان مرودشت را بعنوان سومین شهر استان فارس با ارایه کارکرد های کشاورزی،صنعتی و خدماتی در شرایط اقتصادی منطقه تأثیر گذار نمود و به عنوان شهر میانی در منطقه می تواند در استمرار وپویایی اقتصادی نقش مثبت داشته باشد.

Keywords:

شهرمیانی , توسعه منطقه ای , اقتصاد منطقه ای , مرودشت