بررسی و تحلیل عدالت فضایی در برخورداری از خدمات بهداشتی- درمانی (مطالعه موردی: شهرستان های استان اردبیل)

جهان امروز با توجه به گسترش روز افزون شهرنشینی، توسعه فیزیکی و پیچیدگی ساختار فضایی- کالبدی شهرها،تعمیق و گسترش تقسیم کار اجتماعی- اقتصادی و بروز انواع آلودگی ها و بیماری های مرتبط با موارد مذکور، بیش ازهر دوره دیگری وابسته به خدمات مختلف می باشد. در این میان خدمات بهداشتی - درمانی با توجه به نقش مهم خوددر ارتقای سلامت جامعه و افزایش کیفیت زندگی از اهمیت خاصی برخوردار است، به طوریکه ضعف و ناکارآمدیمدیریت در امر خدمات رسانی مطلوب در این زمینه، تبعات منفی گستردهای را در پی خواهد داشت. از این رو پژوهشحاضر به طور نمونه، شهرستان های استان اردبیل را بر حسب برخورداری از خدمات بهداشتی- درمانی بویژه در رابطه بامیزان جمعیت هریک از شهرستان های استان، مورد بررسی قرار داده است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به روشتوصیفی- تحلیلی است. نتایج این پژوهش که با نظر به مفاهیم عدالت فضایی و بهره گیری از مدل Topsisبه دست آمده بیانگر نوعی بینظمی در پراکنش مراکز بهداشتی- درمانی به ویژه در رابطه با جمعیت، به عنوان مهمترین عاملموثر در خدمات رسانی به شهرها می باشد که شهرستان های اردبیل، پارس آباد و خلخال به عنوان شهرستان هایبرخوردار و شهرستان های سرعین، نمین و کوثر جز شهرستان های کم برخوردار می باشند.

Keywords:

خدمات بهداشتی- درمانی , عدالت فضایی , Topsis , استان اردبیل