امکان سنجی استفاده از انرژی خورشیدی برای تأمین سامانه ی روشنایی با ضرایب معادله آنگستروم برای شهر تبریز

مدل آنگستروم-پرسکات یکی از رایجترین روشهای برآورد تابش رسیده به سطح زمین است. رابطه ی آنگستروم دارای ضرایب ثابتی استکه توسط فائو اعلام گردیده و برای هر منطقه قابل محاسبه میباشد. هدف از این پژوهش واسنجی ضرایب آنگستروم-پرسکات (a-b) برایایستگاه تبریز و مقایسه ی نتایج تابش رسیده به سطح زمین با ضرایب واسنجی شده و مقدار تابش محاسبه شده با ضرایب پیشنهادی فائومی باشد. بدین منظور از داده های محاسبه شده ی تابش رسیده به زمین برای ایستگاه تبریز در بازه زمانی 12 ساله (1389-1378) استفاده شد. همچنین برای ارزیابی مدل مورد نظر شاخص میانگین قدر مطلق انحرافات (Mean Bias Error)، ریشه میانگین مربع خطا (Root Mean Square Error) و ضریب همبستگی ((R(2) بین مقادیر تخمینی و اندازهگیری شده تابش (R(s) و نیز معادله ناش و ساتکلیف (NSE) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده از پارامترهای آماری فوق نشان داد که مدل از دقت خوبی برای برآورد تابش رسیده به سطح زمین برخوردار است. ضرایب معادله ی آنگستروم محاسبه شده برای ایستگاه تبریز a=0/26 و b=0/49 برآورد شد. با استفاده از ضرایب اصلاح شده میتوان تابش واقعی را در منطقه ی تبریز با دقت بیشتری برآورد نمود.

Keywords:

تابش خورشید , امکان سنجی , ضرایب آنگستروم , تبریز