مهدی مؤذنی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
واحد آقایی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه سیستان و بلوچستان
احد بدلی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
همایون پری - کارشناس ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

عوامل و نیروهای گوناگونی در شکل گیری و گسترش و تغییرات کاربری ارضی یک منطقه تأثیرگذار هستند.این عوامل را می توان منتج ازشرایط و ویژگی های طبیعی،اجتماعی ،اقتصادی و سایر عوامل دانست. کاربری زمین نمونهای مهم از تأثیرگذاری انسان بر محیط است، لذابه منظور برنامهریزی و کنترل زمین و تحولات آن لازم است عوامل تأثیرگذار بر آن را شناسایی و ارزشیابی نمود.در این خصوص جمعیت واقتصاد دو عامل مهم و اساسی در کاربری اراضی و تحولات آن به حساب می آیند.شهر پارس آباد نیز به عنوان یک شهر نوبنیاد در سالهایاخیر توسعه فیزیکی زیادی پیداکرده است.این توسعه باعث تغییر در کاربری اراضی شهر و اراضی پیرامون شهر شده است.به منظور تحلیلاین تغییرات در طی دوره های مختلف از داده های سنجش ازدور و تصاویر ماهواره لندست TM سال 1368، ،لندست +ETM سال1381، لندست 8 (OLI) سال 1394 و نقشه های کاربری اراضی محدوده موردمطالعه استفاده شده است، فاصله زمانی بین تصاویر ماهواره ایمورداستفاده 13 سال است، ابزارهای مورداستفاده نیز نرم افزارهای ENVI 5 ,ARC.GIS 10.1,IDRISI SELVA می باشد.نتایج نشانمی دهد که با توسعه شهر از مساحت کاربری مزارع و اراضی بایر کاسته شده است و اراضی پیرامون شهر دچار تغییراتی شده اند. و اراضیتولید کننده محصولات زراعی که دارای شرایط مناسب برای کشت می باشند به اراضی ساخته شده و مسکونی تبدیل شده اند.

تغییرات کاربری اراضی، داده های سنجش از دور، پارس آباد مغان