مرتضی پرهیزکار - کارشناس ارشد سنجش از دور دانشگاه تبریز ،تبریز
امید قربانزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دوردانشگاه پردیس ارس،تبریز
لیدا مویدنیا - کارشناس ارشد سنجش ازدور دانشگاه تبریز ،تبریز
سیدحافظ هاشمی نسب - کارشناس ارشد سنجش ازدور دانشگاه تبریز ،تبریز

اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و درعین حالمعیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب میشوند.ازاینرو توزیع و پراکنش متعادل آن در سطح شهر اهمیتی بسیار دارد.نکته بسیار مهم در مکانیابی فضاهای سبز عمومی، ضرورت اجتماعی ایجاد پارک است. مکانیابی نادرست این فضاها درنهایت منجربه ایجاد ناهنجاریهایی در شهرها میشود. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی-تحلیلی، سعی در ارائه الگوی مناسب توزیع بهینه یفضای سبز منطقه موردمطالعه بر اساس ضوابط مکانیابی دارد. بدین منظور معیارهای زیر: 1- نزدیکی به مراکز مسکونی 2- نزدیکیبه مراکز آموزشی 3- نزدیکی به مراکز تجاری 4- نزدیکی به مراکز مذهبی 5- نزدیکی به زمینهای بایر 6- فاصله از فضاهایسبز (پارک) 7- نزدیکی به خیابان (معابر اصلی و فرعی) موجود استفاده شده است. هدف اصلی تحقیق ارائه الگوی مناسب مکان گزینیبهینه فضای سبز شهری جهت خدماترسانی مناسب با استفاده از GIS و روش AHP می باشد. داده های مکانی گردآوری شده مربوط به هر معیار به فرمت قابل تبدیل در GIS برای اعمال مدل و انجام تحلیل های فضایی از طریق تشکیل پایگاه داده ها و ایجاد لایه هایاطلاعاتی جدید،تبدیل شدند. نهایتاً به منظور الگوسازی هرکدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکانیابی فضای سبز با اطلاعاتی جدید،تبدیل شدند. نهایتاً بهمنظور الگوسازی هرکدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکانیابی فضای سبز بااستفاده از روش AHP در محیط نرم افزار Expert choice وزن مناسبی به هریک از لایه های اطلاعاتی داده شده است .درنهایت با ضرب وزن های به دست آمده در لایه های مؤثر در مکانیابی در Overlay Weighted و ادغام لایه های وزن دار در Raster Calculator مکان های اولویت دار برای ایجاد فضای سبز شناسایی شدند.

مکان گزینی فضای سبز شهری، سیستم اطلاعات جغرافیای (GIS)، روش (AHP)، شهر تبریز