بررسی و ارزیابی میزان مشارکت ساکنان محلات قدیم، در طرح های ساماندهی بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی:محله عامری شهر اهواز)

نگاهی گذرا به مداخلات انجام شده در زمینه ساماندهی بافت های فرسوده شهری درکشور مبین این واقعیت است که اغلباقدامات صورت گرفته در فرآیند تهیه و اجرا طرح های ساماندهی بافت، رویکردی از بالا به پایین و بدون توجه به شیوه زندگی،الگوهای رفتاری و مشارکت ساکنین را دنبال کرده است.که تبعات اجتماعی و اقتصادی ناشی از آن، به گونه ای دو سویهمنجربه پائین آمدن کیفیت زندگی درمحلات قدیمی شهرها شده است. در سالهای اخیر،برنامه ریزان و برخی مقامات مسئولمتوجه ضرورت، داشتن رویکردی مؤثر در مواجهه با بافت های فرسودهی شهری شده اند که مشارکت و همکاری عمومی عناصرکلیدی در مدیریت و برنامه ریزی شهری معاصر مخصوصاً در اجرای طرح های ساماندهی بافت های فرسوده ی شهری می باشند.پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و با هدف بررسی و ارزیابی میزان مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسودهمحله عامری،شهر اهواز می باشد.که ابتداز طریق روش کتابخانه ای به تدوین مبانی نظری پرداخته شده و سپس به روشمیدانی اطلاعات لازم با استفاده از ابزار پرسش نامه گرداوری و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار spss ورژن 22، 2نتیجه گیری و ارائه راهکارها و پیشنهادات پرداخته شد ه است.که در این راستا، نتایج کلی تحقق نشان دهنده وجود رابطهمعناداری بین متغیرهای مستقل تحقیق: پایگاه اقتصادی-اجتماعی،احساس مالکیت و حس تعلق با میزان مشارکت درساماندهی بافت فرسوده (متغیر تابع) می باشد.

Keywords:

مشارکت , شهروندان , طرح های شهری , بافت تاریخی