نقش مراکز رشد و پارک های علم و فناوری در شکل گیری دانشگاه کارآفرین

از آنجا که دانش به گونه ای فزاینده جزء مهمی از نوآوری محسوب می شود، دانشگاه ها در مقام تولید کننده دانش و نهاد انتشار آن، نقش وسیعتری را در نوآوری صنعتی بازی می کنند. در محیط کنونی رقابت بین الملل، تولید نوآوری پیچیده تر از آن است که بنگاه های انفرادی یا گروهی از آنها و پژوهنده گانی که انفرادی یا جمعی کار می کنند، بتوانند به تنهایی از عهده آن برآیند. تحولات کسب و کار و ضرورت شکل گیری مراکز علم و فناوری با رویکرد دانشگاه های کارآفرین، موجب گردید که مأموریت دولت ها و همچنین مراکز علمی باز مهندسی شود و ایجاد و توسعه ی مراکز رشد و پارک های علم و فناوری در اولویت برنامه ریزی توسعه ی علوم و فناوری ها قرار گیرد. توسعه ی مراکز رشد و پارک های علم و فناوری از یک طرف می تواند در مسیر توسعه و بالندگی دانشگاه ها و نزدیکی آنها به جامعه و از طرف دیگر عینیت بخشیدن مصادیق دانشگاه امروزین یعنی دانشگاه کارآفرین باشد. بنابراین می توان گفت که دانشگاه کارآفرین نقش عمده ای در توسعه کشور دارد. هدف این مقاله ارائه گزارشی در خصوص کارآفرینی دانشگاه کارآفرین، عوامل مؤثر در شکل گیری دانشگاه کارآفرین و ارتباط آن با توسعه صنعتی می باشد که در پایان هم به ارائه پیشنهادات و راهکارها پرداخته شد.

Keywords:

کارآفرینی , توسعه کارآفرینی , مراکز رشد , پارک علم و فناوری