ساماندهی گردشگری در پیرامون سدها (مطالعه موردی: سد طالقان)

ساماندهی گردشگری در یک منطقه، شناخت وضع موجود از نظرکمبودها و نواقص، در سه وجه محیط، گردشگر و میزبان است. ازآنجا که حوزه گردشگری در پیرامون کلان شهرها به سدها و روستاهای اطراف نیزکشیده شده و حجم زیاد گردشگران درخارج ازهدایت رسمی برنامه ریزان سبب افزایش کنش گرایی فضایی در آن گردیده است، همین امر ضرورت ساماندهی از سوی مسئولینمحلی و فرا محلی را مشخص می سازد که در غیر این صورت گردشگری، نه تنها سودی برای منطقه نخواهد داشت بلکه چالشهاییرا نیز در زمینه پایداری محیط و امنیت اجتماعی سبب می گردد. از این رو در این پژوهش، گردشگری در محدوده سد طالقان بهعنوان یکی از تفرجگاههای پیرامون کلان شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت و این نتایج حاصل گردید.% 89 گردشگران ازخودروی شخصی برای سفرشان استفاده می کنند. 90% درصد آنها اقامت یک روزه دارند. 83% حاشیه رودها و دریاچه سد را برای اقامت انتخاب می نمایند. % 79 درصد مایحتاج خود را از مبدا به همراه می آورند.علاوه بر این، ضریب TFS محاسبه شده و معادل 1/76 به دست آمد که این عدد توجیه کننده افزایش خدمات در راستای عرضه به گردشگران است. در این پژوهش پیشنهادهایی نیز جهت ساماندهی گردشگری درپیرامون سد طالقان ارائه گردیده است. رویکرد این پژوهش کاربردی وروش تحقیق توصیفی- تحلیلی است که اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و مطالعه میدانی (مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه) جمع آوری شده است.

Keywords:

گردشگری , ساماندهی , اکوتوریسم , مجتمع گردشگری , طالقان