بررسی اثر هورمون اکسین (IBA) روی ریشه زایی رز باغچه ای رقم هفت رنگ

این پژوهش برای گزینش تیمار مناسب اکسین بر ریشه زایی رز هفت رنگ طی سال 1393-94در گلخانه شهرداری اراک انجام گردید. برای تیمار هورمون ایندول- 3- بوتریک اسید (نمک پتاسیم هورمون با اسم تجاری SIGMA) از روش سریع با قراردادن 10 ثانیه ای 2/5 سانتیمتر انتهای قلمه در محلول هورمون استفاده شد. این آزمایش با پنج سطح هورمون (0، 500، 1000، 1500 و 2000ppm) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. برای این منظور در سه مقطع زمانی ( 30، 50 70 ورز پس از قلمه گیری ) 16 صفت مورفولوژیکی: تعداد برگ، درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، طول بلندترین ریشه و... در قلمه ها بررسی شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار 9.0SAS و EXCEL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال پنج درصد انجام گرفت. مناسب ترین تیمار برای ریشه دارکردن قلمه های یکساله و زمستانه رز هفت رنگ تیمار 1500ppm هورمون IBA بود. در اولین برداشت ( 30روز پس از قلمه گیری ) تیمار 1500ppm هورمون، بیشترین اثر را روی درجه کالوس زایی( 73 % نسبت به شاهد)داشت. در دومین برداشت ( 50 روز)، هورمون بطور چشمگیری درصد ریشه زایی و پس از آن به ترتیب طول بلندترین ریشه، میانگین قطر ریشه، قطر بلندترین ریشه، مجموع طول ریشه و تعداد ریشه را در سطح 1% نسبت به شاهد افزایش داد. در برداشت سوم( 70 روز) تیمار هورمون به ترتیب روی صفات مجموع طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، قطر بلندترین ریشه، طول بلندترین ریشه، میانگین قطر ریشه و تعداد ریشه بیشترین اثر را داشت.

Keywords:

Rosa hybrida L. , ریشه زایی , رز باغچه ای هفت رنگ , IBA