مقایسه میزان پرخاشگری واحساس تنهایی در دانش آموزان پسرمقطع ابتدایی براساس میزان استفاده ازبازیهای رایانهای

هدف پژوهش حاضرمقایسه میزان پرخاشگری واحساس تنهایی در دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی بر اساس میزان استفاده ازبازی های رایانه ای بود،که روش پژوهش ازنوع علی-مقایسهای بوده ونمونهها باروش تصادفی خوشهای ازبین دانشآموزان چندمدرسه ابتدایی شهراصفهان انتخاب شدند.شرکت کنندگان درپژوهش شامل دوگروه بااستفاده کم وزیاداز بازیهای رایانه ای بودند،ابزارپژوهش پرسشنامه پرخاشگریAGQ باس وپرسشنامه احساس تنهایی LQ آشر و ویلربود.یافتههای این پژوهش نشان دادکه استفاده کنندگان زیاداز بازیهای رایانهای تنهایی کمتری رااحساس میکنند؛درحالی که نسبت بهکودکانی که کمتر بازیهای رایانهای میکنندبه مراتب کینه توزی بیشتری رانشان میدهند وهمچنین کودکانی که ادراک استفاده بیشتری ازبازیهای رایانهای دارند،تهاجم وکینه توزی بالاتری رانشان میدهندبراساس یافتههای پژوهش می توان گفت که استفاده ازبازیهای رایانهای باعث افزایش کینه توزی درکودکان ونوجوانان وکاهش حس تنهایی میشود.گرچه مثبت یا منفی بودن کاهش احساس تنهایی ازاین طریق نیاز به بررسیهای بیشتری دارد.

Keywords:

بازیهای رایانهای , احساس تنهایی , پرخاشگری