سیده پگاه جزایری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی ملایر
امین محب خواه - استادیار گروه سازه، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملایر

یک راه حل عملی برای افزایش ظرفیت کمانش جانبی پیچشی تیرهای I شکل، اضافه کردن سخت کننده های مورب دلتا بین بال فشاری و صفحهجان می باشد. اگرچه تیر ورق های دلتا حدود نیم قرن است که شناخته شده و در ساخت پل ها مورد استفاده قرار گرفته اند لیکن، رفتار تیر ورقهای دلتا با جان لاغر و غیر فشرده مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این مقاله با استفاده از روش اجزاء محدود، مقاومت خمشی اسمی تیر ورقهای دلتا با جان لاغر و غیر فشرده تحت خمش خالص و بار متمرکز بر بال فوقانی و تحتانی بطور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است. برای اینمنظور ابتدا با استفاده از نرم افزار ABAQUS، یک مدل اجزاء محدود سه بعدی از این نوع تیر ورقها با لحاظ کردن اثرات غیرخطی هندسی و مصالح ساخته شده و با نتایج آزمایشگاهی موجود در ادبیات فنی اعتبارسنجی شد. سپس با استفاده از مدل توسعه یافته، به بررسی اثر لاغری ورقجان در ظرفیت کمانش جانبی-پیچشی (بر حسب ضریب گرادیان خمشی) تیر ورق های دلتا در نواحی مختلف رفتاری با تغییر طول مهار نشده آنهاپرداخته شد. علیرغم اینکه آییننامه مقدار ضریب گرادیان خمشی را برای تمامی طول ها ثابت در نظر میگیرد ولی نتایج بدست آمده نشان می دهدکه مقدار این ضریب با کاهش طول تیر کاهش می یابد.

کمانش جانبی-پیچشی، روش اجزاء محدود، ضریب گرادیان خمشی، تیر ورق دلتا،خمش خالص