به کار گیری پایایی در مسیر های ارتباطی شبکه جریان مساله مکان یابی هاب سلسله مراتبی بارویکرد حداکثری قابلیت اطمینان مسیر

تحقیق حاضر به دنبال معرفی و ارائه مدلی توسعه یافته و جدید در حوزه کاربردی مکان یابی هاب می باشد. کارهای انجام شده در این پژوهش بر روی مساله میانه هاب سه سطحی اتفاق افتاده است که باتوسعه مدل پایه و اعمال هدف گذاری قابلیت اطمینان مسیر حداکثری و همچنین ساختاری سه سطحی در ساختاری اصلاح شده نسبت به مدل های ارائه شده در گذشته طراحی گردید. در نتیجه مدل جدیدی با عنوان به کار گیری پایایی در مسیر های ارتباطی شبکه جریان مساله مکان یابی هاب سلسله مراتبی با رویکرد حداکثری قابلیت اطمینان مسیر معرفی گردید. فضای جواب مورد مطالعه، فضایی گسسته می باشد که در آن یک مجموعه نقاط تقاضا تحت توجه قرار گرفته و مدل توسعه یافته به دنبال تخصیص مراکز تقاضا به مراکز ارائه دهنده خدمت در شرایطی است که شکست در شبکه خدمت دهی و ایجاد اختلال در سطوح مختلف شبکه به حداقل خود برسد ومسیر هایی انتخاب گردد که قابلیت اطمینان آنها بسیار بالا باشد. البته شایان ذکر است که به طور موازی کاهش هزینه های تاسیس نیز در دستور کار قرار گرفته است، زیرا با معرفی شبکه های مختلف با تعداد هاب های مرکزی متنوع تلاش گردید، تا حالت مطلوب با کمترین تعداد تسهیلات مشخص گردد. از سوی دیگر در این تحقیق ارتباط بین روش حل دقیق مدل ارائه شده و پارامترهای مساله و تاثیر تابع هدف و محدودیت های خطی ساز جدید بر مساله مورد بررسی و ارزیابی قرار داده شد.