تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر خصوصیات رشدی و عملکرد گلرنگ بهاره در منطقهنیمه خشک و مرتفع

بخش عمده کشور دارای اقلیم غالب خشک ونیمه خشک می باشند و از خصوصیات بارز این مناطق می توان به کمبود آب و حاصلخیزی پایین خاک اشاره داشت. هر دو عامل تولید پایدار محصولات کشاورزی و نهایتا امنیت غذایی را با چالش مواجه می سازد. مدیریت تغذیه گیاهان زراعی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده عملکرد در شرایط فاریاب می باشد. آزمایش حاضر جهت بررسی تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ بهاره ( Carthamus tinctorius L.) در شرایط مزرعه در منطقه مراغه انجام گردید. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف هیچ یک از کودهای زیستی تأثیری بر عملکرد گلرنگ نداشت. در حالی که بهترین رشد و بالاترین عملکرد در شرایط مصرف کود روی و منگنز حاصل گردید. نتایج تحقیق حاضر احتمالا حاکی از کمبود عناصر ریز مغذی در مناطق نیمه خشک و مرتفع مراغه اشاره دارد. عدم تعادل عناصر غذایی تأثیر معنی داری بر قابلیت تولید محصولات زراعی در شرایط اقلیمی مذکور دارد و مدیریت غذایی می تواند نقش بسزایی در افزایش تولید داشته باشد.

Keywords:

تغذیه گیاه , تلقیح باکتریایی , رشد , عملکرد دانه , عناصر ریز مغذی