فائزه نجفی - دانشجوی کارشناسی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

بی شک مسآله غذا و امنیت غذایی یکی از اساسی ترین و مهمترین چالش های عصر حاضر و آینده است. امنیت غذایی به معنای دسترسی مستمر تمام مردم یک جامعه در تمام اوقات به غذایی کافی به منظور یک زندگی سالم و فعال است. دستیابی به عرضه باثبات مواد غذایی و تامین امنیت غذایی جامعه یکی از مهم ترین اولویت های راهبردی ملی است. نا امنی غذایی و گرسنگی می تواند علاوه بر اثرات نامطلوب بر سلامت جسمی، آثار سوء اجتماعی و روانی نیز به همراه داشته باشد. بنابراین تامین امنیت غذایی و مقابله با ناامنی غذایی و گرسنگی درجامعه باید به عنوان یکی از اهداف کلان برنامه ریزی های توسعه اقتصادی و اجتماعی باشد. در این میان سرمایه گذاری در آموزش و ترویج کشاورزی و پرورش نیروی انسانی یکی از راه های اساسی رشد و توسعه جوامع به شمار می رود. به عبارتی نیروی انسانی که محور پیشرفت و توسعه است تنها در سایه ی آموزش ترویج نقش ایفا می کند. هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش ترویج و آموزش کشاورزی در امنیت غذایی است. نتایج حاصل از تحقیقات نشان می دهد که هر چند افزایش درآمد لازمه بهتر غذا خوردن است. ولی فقر زدایی به تنهایی جواب حل مشکل سوء تغذیه نیست. بنابراین ترویج کشاورزی ضامن پایداری توسعه کشاورزی و تامین امنیت غذایی است. تقریبا یک چهارم جمعیت جهان که اکثریت آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، به سوء تغذیه مزمن مبتلا هستند. امنیت غذایی وقتی تحقق می یابد که تمامی مردم همواره به غذای کافی، سالم و مقوی از نظر کمی و کیفی دسترسی داشته باشند. و از این طریق نیازها الویت های غذایی خود را برای یک زندگی فعال و سالم تامین کند.

امنیت غذایی، توسعه، ترویج و آموزش کشاورزی