المیرا مددی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری و عضو انجمن علمی منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحدخلخال

کشور پهناور ایران سرزمینی است روستایی- کشاورزی؛ به طوریکه بخش روستایی کانون استقرار سهم چشمگیری از جمعیت و نیروی فعال کشور است. توسعه کشاورزی و پایداری آن در غالب توجه به روستا و توسعه روستایی است که هویت واقعی یافته و معنی پیدا می کند. امروزه دست یابی به یک نظام کشاورزی پایدار، یکی از سیاست های مهم بخش کشاورزی همه کشورها است. مدل کشاورزی پایدار، تناسب اکولوژیکی، ماندگاری اقتصادی، مقبولیت اجتماعی و مسئولیت سیاسی را به عنوان چهار بعد تفکیک ناپذیر از اهداف بلندمدت پایداری مورد بحث قرار می دهد. در این تحقیق سعی بر آن بوده تا با روش توصییفی- تحلیلی به شیوه پیمایشی و انتخاب شاخص های مؤثر، میزان توسعه کشاورزی در مناطق روستایی استان اردبیل مورد بررسی قرار گیرد. تا با مشخص شدن نقاط ضعف و قوت توسعه کشاورزی در منطقه بتوان برای افزایش پایداری در کشاورزی و توسعه روستایی، برنامه ریزی های آینده را در راستای بهبود نقاط ضعف شاخص هایی که از پایداری پایینی در روستاهای مورد مطالعه برخوردارند، معطوف کرد.

توسعه پایدار کشاورزی، توسعه روستایی، تناسب اکولوژیکی، استان اردبیل